Wat houdt verandering tegen? Waarom blijft de status quo zo vaak onaangeroerd? De enige vraag die telt: hoe zorgen we ervoor dat mensen wíllen mee-veranderen?
We dragen een aantal biologisch bepaalde defaults met ons mee:
_Emotional default: We reageren op gevoelens, niet op feiten. 😢➡️📊
_Ego default: Alles wat ons zelfbeeld of status bedreigt, triggert weerstand. 🏆😤
Social default: We conformeren ons liever dan uit de pas te lopen. 🫂🤷♂️
Inertia default: We zoeken comfort, houden vast aan het bekende, vermijden verandering. 🛋️😴
🤔 Hoe vaak laat jij je leiden door deze defaults? Herken je situaties waarin je denkt een veilige, maar niet per se juiste keuze te hebben gemaakt? Op basis van welke default?
💡 Wat heeft een mens nodig om vooruit te gaan? Beslissingen. Juiste beslissingen. Maar beslissen is lastig. Elke keuze betekent een stukje comfortzone verlaten, onzekerheid omarmen. Dat voelt oncomfortabel, toch? Maar misschien is dat net het punt?
🎢 Wat als we de frequentie van experimenteren en beslissen verhogen? Wat als het een patroon wordt, een gewoonte? Een opeenvolging van in beweging komen en blijven waardoor het geen sprong, maar ‘flow’ wordt?
🏗️ Elke bewuste “ja” brengt je vooruit. Een bewuste “nee” is een sterkere ja voor iets anders. Een foute keuze kan je niet wissen maar wordt een bouwsteen voor een betere. Er beweegt iets. En ja, álles beweegt.
🤷♂️ Hoe vaak neem jij écht bewuste beslissingen?
🧐 Wat als je vandaag eens één keuze maakt die niet door je defaults, maar door je intentie wordt gestuurd?
Comments